Młodzi ludzie w MDK pod opieką Wojciecha Karpińskiego przygotowują interpretację baśni o Kilianie (+ zdjęcia)

 fot. Marcin Mongiałło

Marcin Mongiałło
napisz do mnie ‹
moje inne artykuły ‹

Młodzi ludzie uczęszczający do sekcji Teatru muzycznego Młodzieżowego Domu Kultury w Elblągu przygotowują obecnie widowisko prezentujące baśnie elbląskie. W planach jest opracowanie wielu legend. Aktualnie pod opieką znakomitego pedagoga Wojciecha Karpińskiego szlifują baśń o Kilianie. 

Baśń o Kilianie to jedna z najpopularniejszych elbląskich legend. Jak mówią przekazy czarnoksiężnik o tym nazwisku mieszkał w pobliżu Bramy Targowej. Znany był w całym mieście ze strasznego skąpstwa i chciwości. Mieszkańcy Elbląga mówili o nim, że jest szalony, bo zamiast wziąć się za konkretną pracę w domu i w piwnicach gotował złoto. Mag dążył do uzyskania złotego kruszcu, ale, niestety, mieszanie różnorodnych składników i mikstur nie przynosiło rezultatu. Wbrew przeciwnościom losu i szyderstwom ludzi czarnoksiężnik postanowił jednak za wszelką cenę zdobyć złoto. Dowiedział się, że pod miastem w lesie, zwanym obecnie Bażantarnią, przy starym młynie, nad strumykiem można o północy spotkać diabła. Chęć posiadania złota popchnęła Kiliana do działania. Sporządził on cyrograf, który podpisał własną krwią i w sztormową noc udał się na spotkanie swego przeznaczenia. Diabeł zjawił się przy młynie w postaci niedźwiedzia. Siadł na dębie i czekał na czarnoksiężnika. Kiedy ten się już pojawił, niedźwiedź z radości zapiał jak kogut, a później ludzkim głosem nakazał Kilianowi umieścić cyrograf pod młyńskim kołem...

Więcej nie opowiemy. Koniecznie musicie zobaczyć interpretację baśni o Kilianie przygotowaną przez dzieci uczęszczające do pracowni Młodzieżowego Domu Kultury w Elblągu, prowadzonej przez Wojciecha Karpińskiego – pedagoga, który od  wielu lat pracuje z młodymi ludźmi. Ten niewykle uzdolniony nauczyciel był związany z elbląskim Teatrem Dramatycznym, gdzie prowadził m.in. Scenę Kabaretu i Satyry dla młodzieży.  Od wielu lat współpracuje z Młodzieżowym Domem Kultury, pisząc piosenki oraz przygotowując szkolne grupy teatralne (z sukcesami) do konkursów żywego słowa w MDK.

Źródła: Legendy elbląskie: elbląski czarnoksięznik, Elblag.eu